Krótka historia pierogów ruskich…
• W Polsce pojawiły się około XIII wieku, przywędrowały ponoć z Dalekiego Wschodu, a sprowadzono je przez Ruś Kijowską.
• Najstarszy zapis przyrządzania pierogów znalazł się na kartach pierwszej polskiej książki kucharskiej, czyli Compendium ferculorum z 1682. Znalazł się tam przepis na pierogi z mięsem, a konkretnie z farszem z nerek, łoju oraz „zieloności".
• Wydany kilka lat później zbiór przepisów z Wielkiego Księstwa Litewskiego zdradza upodobanie naszych sąsiadów, a także współobywateli, do pierogów z serem. Pierwszy przepisem tym razem są pierogi bez farszu, zrobione z twarogu - czyli znane nam leniwie, które anonimowy kuchmistrz zalecał wysmażać na maśle.
• Kolejne to już pierogi z farszem, spośród których wyróżnia się propozycja zawinięcia drożdżowego pieroga, nadzianego serem, w kapuściany liść. Po upieczeniu liść usuwano, a na powierzchni ciasta pokazywał się wyrzeźbiony wzór, całość przenikał zaś aromat pieczonej kapusty.
• Pierogi ruskie, to nie przysmak rosyjski, a tradycyjna potrawa kresowa, ugotowana po raz pierwszy na terenach Rusi Kijowskiej, czyli na Ukrainie.
• Gdy tereny obecnej Ukrainy należały do Polski - pierogi z serem i ziemniakami były pierogami polskimi. I tak dziś, szukając na Ukrainie „ruskich" - musimy zamówić „polskie". Dopiero po II wojnie światowej - i utracie Lwowa - pierogi polskie stały się ruskimi, często goszcząc w politycznych anegdotach z barów mlecznych.
• Co ciekawe, nazwa „ruskie" przyjęła się najpóźniej we Wrocławiu. Tam przez dłuższy czas zwano je lwowskim, a to za sprawą repatriantów - dla których te pierogi nie były „ruskie", ale swojskie, domowe.
Przepis na pierogi ruskie
500 g sera białego tłustego lub półtłustego
500 g ziemniaków 2 łyżeczki soli (lub do smaku)
1/2 łyżeczki zmielonego pieprzu ziołowego lub czarnego
1 mała cebula i 2 łyżki masła do podsmażenia
300 g mąki pszennej szczypta soli
200 ml gorącej wody
25 g masła
Ciasto na pierogi: Mąkę przesiej do miski, dodaj sól. Do gorącej wody włóż masło i roztop, stopniowo wlewaj do mąki, mieszając wszystko łyżką. Połącz składniki i włóż je na podsypaną mąką stolnicę. Wygniataj ciasto rękami przez około 7 - 8 minut, podsypując w razie konieczności mąką, tak aby ciasto nie kleiło się.
Nadzienie: Ziemniaki obierz, opłucz, włóż do garnka, dodaj sól, przykryj zimną wodą i zagotuj. Gotuj pod uchyloną pokrywą przez około pół godziny lub do miękkości. Odcedź, włóż z powrotem do garnka i jeszcze gorące roztłucz dokładnie tłuczkiem do ziemniaków na gładką masę bez grudek. Ziemniaki całkowicie ostudź I odparuj. Ser pokrusz, rozgnieć widelcem lub praską (sera nie mielimy w maszynce bo nadzienie wyjdzie za rzadkie). Wymieszaj z ziemniakami, dopraw solą i pieprzem. Cebulkę pokrój w kostkę i zeszkliw na maśle dodaj do nadzienia, wymieszaj. Szklanką wycinaj kółka z ciasta, na środek nakładaj po jednej pełnej łyżce farszu (lub tyle ile się zmieści). Składaj ciasto na pół i zlep dokładnie brzegi, uważając aby nadzienie nie dostało się w miejsce sklejenia. Gotowe pierogi układaj na stolnicy lub blacie podsypanych mąką. Przykryj ściereczką do czasu gotowania, aby nie obeschły. W dużym garnku zagotuj osoloną wodę z dodatkiem łyżki oleju, oliwy lub masła i jak będzie mocno wrzała. Włóż pierwszą partię pierogów (około 15 sztuk). Po ponownym zagotowaniu zmniejsz ogień do średniego i gotuj pierogi do czasu wypłynięcia na powierzchnię. Po wypłynięciu pierogów gotuj je jeszcze przez około 1,5 minuty.Pierogi wyławiaj łyżką cedzakową i układaj na talerzach.
Propozycja podania: kwaśna śmietana 12 lub 18% / jogurt grecki / roztopione masło / sól i pieprz / smażony pokrojony boczek (skwarki)
Źrodło: www.kwestiasmaku.com
Krótka historia pierogów ruskich…• W Polsce pojawiły się około XIII wieku, przywędrowały ponoć z Dalekiego Wschodu, a sprowadzono je przez Ruś Kijowską.• Najstarszy zapis przyrządzania pierogów znalazł się na kartach pierwszej polskiej książki kucharskiej, czyli Compendium ferculorum z 1682. Znalazł się tam przepis na pierogi z mięsem, a konkretnie z farszem z nerek, łoju oraz „zieloności".• Wydany kilka lat później zbiór przepisów z Wielkiego Księstwa Litewskiego zdradza upodobanie naszych sąsiadów, a także współobywateli, do pierogów z serem. Pierwszy przepisem tym razem są pierogi bez farszu, zrobione z twarogu - czyli znane nam leniwie, które anonimowy kuchmistrz zalecał wysmażać na maśle.• Kolejne to już pierogi z farszem, spośród których wyróżnia się propozycja zawinięcia drożdżowego pieroga, nadzianego serem, w kapuściany liść. Po upieczeniu liść usuwano, a na powierzchni ciasta pokazywał się wyrzeźbiony wzór, całość przenikał zaś aromat pieczonej kapusty.• Pierogi ruskie, to nie przysmak rosyjski, a tradycyjna potrawa kresowa, ugotowana po raz pierwszy na terenach Rusi Kijowskiej, czyli na Ukrainie.• Gdy tereny obecnej Ukrainy należały do Polski - pierogi z serem i ziemniakami były pierogami polskimi. I tak dziś, szukając na Ukrainie „ruskich" - musimy zamówić „polskie". Dopiero po II wojnie światowej - i utracie Lwowa - pierogi polskie stały się ruskimi, często goszcząc w politycznych anegdotach z barów mlecznych.• Co ciekawe, nazwa „ruskie" przyjęła się najpóźniej we Wrocławiu. Tam przez dłuższy czas zwano je lwowskim, a to za sprawą repatriantów - dla których te pierogi nie były „ruskie", ale swojskie, domowe.
