Ach ta pizza…
 

 

 Pizza nie pochodzi z Włoch. Jej początków można szukać w starożytnej Grecji, gdzie popularne były placki plangutos, czyli cienkie ciasto, na które nakładano różne dodatki.

 

 

Ale to we Włoszech pojawiło się pierwszy raz słowo pizza. Było to już w okresie średniowiecza, a samo słowo mogło pochodzić od picea (chleb z pieca).

 

Pierwsza pizzeria powstała w Neapolu w 1830 roku i istnieje do dziś, jest to Antica Pizzeria Port’Alba.

 

Najpopularniejsza odmiana pizzy - margherita, powstała podobno w 1889 roku, specjalnie dla króla Umberto I i jego małżonki Małgorzaty, od której imienia wzięła się nazwa dla tej pizzy. Składniki (mozarella, sos pomidorowy, pasta z bazylii), nawiązywały do…. flagi Włoch.

 

Idei pizzy zdaje się przyświecać hasło „Dla głodnego nie ma nic trudnego”.

 

Pizza gościła na stole nawet u jednego z polskich królów – Zygmunta Starego, za sprawą jego małżonki włoskiego pochodzenia – Królowej Bony. Podczas jednego z przyjęć delektowano się na dworze królewskim plackami z dodatkiem sera, mięsa i ziół. Danie tak przypadło do gustu królowi, że kazał na stałe włączyć je do dworskiego menu.

 

Z powodu tego jak wiele podobnych do pizzy i uważanych za pizzę produktów spotkać można obecnie na całym globie, w 1984 r. neapolitańscy restauratorzy postanowili ujednolicić określenie “prawdziwej neapolitańskiej pizzy” i założyli stowarzyszenie o tej właśnie nazwie. Według nich prawdziwa pizza powinna mieć 35 cm średnicy i 30 mm grubości, piec należy ją koniecznie w piecu opalanym drewnem i to zaledwie przez półtorej minuty.
 

 

 

Szybki, prosty i zdrowy deser z chia i ulubionymi owocami
 

Składniki: 

 

250 ml mleka (może być migdałowe,
kokosowe, waniliowe)

3 łyżki nasion chia

1 łyżeczka płynnego miodu mrożone owoce lub mango

           

 Przygotowanie:

 

Mleko mieszamy z miodem i nasionami chia.  Kilkakrotnie powtarzamy mieszanie przez pierwszych 30 minut, a następnie odstawiamy na całą noc. Rano dzielimy na mniejsze porcje i dodajemy mus ze świeżych lub mrożonych owoców i gotowe!

Smacznego:)

 

Nazwa chia pochodzi od słowa chian w języku nahuatl, które oznacza "oleisty"

 

 

Nasiona chia, o których wszędzie teraz głośno i które stały się poniekąd modne, to nasiona szałwii hiszpańskiej. Te małe ziarenka mają super moc, są bogate w witaminy, minerały,  błonnik i białko, a do tego dodają energii, mocy i siły. Mają właściwości pęcznienia, absorbują płyny, w których są namoczone i oddają je stopniowo, nawilżając cały organizm od środka,  a pęcznieją aż dziewięciokrotnie. W smaku neutralne, przyjmują smak płynu, w którym      zostały namoczone. Chłonąc płyn zmieniają się w galaretkę, dlatego są idealne do przygotowania puddingu, ale można je też dodawać do koktajli, zagęszczą ich konsystencję. Bogactwo kwasów tłuszczowych to nie jedyny powód, dla którego warto jeść nasiona chia. Znajdziemy w nich także sporo witamin i minerałów potrzebnych w codziennej diecie. Szałwia hiszpańska zawiera m.in. witaminę A, która wpływa na prawidłowe widzenie, witaminę C, wspomagającą odporność organizmu, a także witaminę E i witaminy z grupy B. Nie brak w niej także wapnia, żelaza, magnezu, fosforu i potasu, jak również cynku, miedzi czy selenu. Jeżeli cierpimy na niedobory tych mikroelementów, nasiona chia pomogą nam je uzupełnić.


 

Zachęcamy do obejrzenia filmu z serii "Ekipa Chrumasa", którego bohaterami są Chrumas, Meee, Uchol, Strach na wróble.

Serial jest głównym elementem kampanii promującej program „Owoce i warzywa w szkole”. W zabawny sposób pokazuje obecność programu w życiu szkoły i zachęca dzieci oraz ich rodziców do zdrowego odżywiania. Serial składa się z pięciu kilkuminutowych odcinków, opowiadających m.in. o roli rodziców w programie, pochodzeniu owoców i warzyw, obecności programu w szkole oraz wpływie wczesnej edukacji na przyszłe wybory dzieci w zakresie żywienia.
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR)

"Ekipa Chrumasa" - odcinek 1 "Słodkie złego początki"


                   
   kolorowanka_pizza.pdf                       mandale_pizza.pdf                          mandale.pdf